پاورپوینت ارزیابی تنوع ژنتیكی جمعیت های بومی یونجه ایران با استفاده از نشانگر مولكولی AFLP 

یونجه

یونجه با نام علمی (Medicago Sativa L.) به عنوان یک گیاه دائمی از خانواده لگومینوز، پس از غلات مهمترین محصول اقتصادی در دنیا محسوب می شود.

خاستگاه اصلی یونجه، خاور نزدیک و آسیای مرکزی

تعداد کروموزوم پایه گونه های مختلف یونجه می باشد 8x=  و در برخی گونه ها 7 x= می باشد

جنس مدیکا دارای 56 گونه می باشد که 22 گونه آن چند ساله آلوگام و 34 گونه آن یک ساله آتوگام است

تنوع  ژنتیکی

تنوع ژنتیکی، بخشی از تنوع زیستی است که به تفاوت های ژنتیکی موجود در ساختار یک گونه مربوط می شود.

موفقیت در هر برنامه اصلاح گیاهی بستگی به وجود تنوع ژنتیکی و آگاهی از میزان آن در جمعیت مورد نظردارد.

در سالهای اخیر استفاده از  نشانگرهای مولکولی چشم انداز نوینی برای ارزیابی تنوع ژنتیکی فراهم آورده است. با استفاده از این نشانگرها، مکان ارزیابی مستقیم تنوع در سطح ژنوم وجود دارد. از این رو دقت این نشانگرها به دلیل استفاده مستقیم از ماده وراثتی بسیار بالاست.

تعریف نشانگر ژنتیکی

تفاوتهای موجود در بین ردیف DNA کروموزوم های هر موجود که از افراد به نتاج آنها منتقل می گردد، نشانگر ژنتیکی گفته می شود. (قریاضی، 1375)

برای آنکه صفتی به عنوان نشانگر ژنتیک استفاده شود، بایستی حداقل واجد دو ویژگی زیر باشد:

الف- در بین افراد متفاوت باشد (چند شکل باشد).

ب- به توارث برسد.

AFLPنشانگر

نام AFLP برای نخستین بار توسط قره یاضی و همکاران در سال 1993 به نام روش ALP مورد استفاده قرار گرفت، که به دلیل ثبت آن توسط شرکت کی جین این نام به AFLP تغییر پیدا یافت.

نشانگر AFLP در سال 1995 توسط ووس و همکاران معرفی شد(Vos et al ., 1995).