تعیین خوشخوراکی و ارزش غذایی علوفه خشک یونجه در چین های مختلف برداشت با استفاده از روش های كیسه های نایلونی و تولید گاز

به منظور تعیین ارزش غذایی چین های مختلف یونجه با روش های مختلف مانند روش های کیسه های نایلونی (nylon bag) و روش آزمون گاز (gas test) تحقیق حاضر انجام شد. همچنین جهت خوشخوراکی سه چین مختلف یونجه با استفاده از شاخص STIR¹ (گرم ماده خشک مصرفی بر هر دقیقه) اندازه گرفته شد. در این پژوهش تعداد سه راس گوسفند اخته فیستولا گذاری شده (6/2 ±49 کیلوگرم) ، برای آزمایش in situ مورد استفاده قرار گرفتند. مقدار گاز تولیدی در زمان های  2، 4، 6، 8، 12، 16، 24، 36، 48، 72، و 96 ساعت و تجزیه پذیری به روش کیسه های نایلونی در زمان های 72،48،36،24،16،12،8،4،0 و 96 ساعت اندازه گیری گردید. میزان خوشخوراکی چین های اول، دوم و سوم یونجه بترتیب 63/7 ، 13/8 و 57/8 گرم ماده خشک در هر دقیقه بود که از لحاظ آماری تفاوت معنی دار (05/0 > P) بود. تجزیه پذیری ماده خشک چین های اول، دوم و سوم یونجه در 96 ساعت پس از انکوباسیون به ترتیب 47/60 ، 71/64 و 36/64 درصد بود که از لحاظ آماری تفاوت معنی داری نداشتند. تجزیه پذیری پروتئین خام چین های اول، دوم و سوم یونجه در 96 ساعت پس از انکوباسیون به ترتیب 48/60 ، 08/63 و 07/58 درصد بود که از لحاظ آماری تفاوت معنی داری نداشتند. میزان گاز تولیدی چین های اول، دوم و سوم یونجه در ساعت 96 انکوباسیون به ترتیب 54/322 ، 21/295 و 32/300 میلی لیتر بر گرم ماده خشک بودکه از لحاظ آماری تفاوت معنی داری  نداشتند. ضریب همبستگی به دست آمده بین تجزیه پذیری ماده خشک و میزان گاز تولیدی برای چین های مختلف یونجه به ترتیب 89/0، 85/0 و 84/0 بود و این ضریب بین تجزیه پذیری پروتئین خام و میزان گاز تولیدی به ترتیب 87/0، 88/0 و 84/0 بود. بالا بودن همبستگی بین روش های کیسه های نایلونی و تولید گاز  نشان دهنده صحت استفاده از روش تولید گاز با هزینه کمتر در تعیین قابلیت هضم مواد خوراکی است.

 واژه های کلیدی: چین های یونجه، خوشخوراکی، کیسه های نایلونی، تولید گاز.

فهرست مطالب

چکیده

فصل اول

بررسی منابع

1–1- مواد خوراکی و طبقه بندی آن

1-1-1- مواد خوراکی متراکم(کنسانتره ای)

1-1-2- مواد خوراکی خشبی(علوفه ای)

1-2-یونجه

1-2-2- ارزش غذایی یونجه

1-3- عوامل موثر بر ارزش غذایی گیاهان علوفه ای:

1-3-1 – گونه ، واریته و سویه گیاه

1-3-2 – قسمت های مختلف گیاه مانند برگ،ساقه و دانه

1-3-3 – مرحله رشد در زمان برداشت

1-3-4 – حاصلخیزی و خصوصیات خاک

1-3-5 – اثرات اقلیم ، فصل ، آب و هوا

1-3-6 – زمان و فصل برداشت محصولات علوفه ای

1-4- هضم الیاف در نشخوارکنندگان

1-5- میکروبیولوژی شکمبه

1-6- عوامل موثر بر ضرایب هضمی

1-6-1 – ترکیب شیمیایی غذا

1-6-2 – گونه حیوان 

1-6-3 – میزان غذای مصرفی(سطح تغذیه)

1-6-4 – ترکیبات جیره

1-6-5 – عمل آوری 

1-7- تجزیه پذیری مواد آلی در شکمبه

1-7-1 – تجزیه پذیری کربوهیدرات ها در شکمبه

1-7-2- تجزیه پذیری پروتئین ها در شکمبه

1-7-3- تجزیه پذیری چربیها در شکمبه

1-8- ارزشیابی نیتروژن مواد غذایی در نشخوارکنندگان

1-8-1 – پروتئین خام

1-8-2 – پروتئین خام قابل هضم

1-8-3 – پروتئین قابل متابولیسم 

1-9- ویژگیهای پروتئین قابل متابولیسم

1-9-1 – پروتئین قابل تجزیه در شکمبه

1-9-2- پروتئین قابل تجزیه موثر در شکمبه

1-9-2 – پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه 

1-10- روش های ارزیابی مواد خوراکی

1-10-1- روش کیسه های نایلونی

1-10-1-1- نکات قابل توجه در تعیین تجزیه پذیری به روش کیسه های نایلونی

1-10-2- روش تولید گاز

1-11- خوشخوراکی و اهمیت آن

1-11-1- عوامل موثر بر خوشخوراکی

فصل دوم:مواد و روشها

2-1- اندازه گیری ترکیبات شیمیایی ماد خوراکی

2-1-1- اندازه گیری رطوبت و ماده خشک

2-1-2- اندازه گیری پروتئین خا

2-1-3- اندازه گیری الیاف خام

2-2- مواد خوراکی موردآزمایش و نحوه نمونه برداری

2-3- دام مورد آزمایش و نحوه آماده سازی دام

2-4- جیره غذایی

2-5- آزمایش های هضمی

2-5-1- برآورد تجزیه پذیری به روش کیسه های نایلونی

2-5-2 اندازه گیری تولید گاز در شرایط آزمایشگاهی

2-5-3- تعیین خوشخوراکی چین های مختلف یونجه

فصل سوم:نتایج و بحث

3-1- ترکیبات شیمیایی چین های یونجه

3-2- محاسبه ناپدیدشدن مواد خوراکی به روش  in situ:

3-2-1- ناپدید شدن ماده خشک چین های مختلف یونجه با روش کیسه های نایلونی

3-2-2- ناپدید شدن پروتئین خام چین های مختلف یونجه با روش کیسه های نایلونی

3-3- اندازه گیری گاز تولیدی توسط چین های مختلف یونجه

3-4- پروتئین قابل متابولیسم

3-5- خوشخوراکی چین های مختلف یونجه

نتیجه گیری کلی

پیشنهادات

منابع