نقش روابط عمومی ها در تحقق اصل حق دسترسی آزادانه به اطلاعات در نظام های دموكراسی

هدف از نگارش این مقاله اهمیت ویژه ای بوده است كه در سالهای اخیر در اكثر كشورهای دنیا كه دارای ساختار دموكراتیك هستند به حق دسترسی آزادانه به اطلاعات و در پی آن به حق آزادی بیان داده شده است دیگر اینكه آیا روابط عمومی ها می توانند محملی برای گسترش مفهوم درست این حق در هر جامعه ای باشند یا نه و در مرحلة بعد بدنبال راهكارهای عملی كه یك روابط عمومی برای به تحقق پیوستن هدفش كه تحقق اصل حق دسترسی آزادانه به اطلاعات است بود. آنچه مسلم است ارتباط مستقیم حق دسترسی آزادانه به اطلاعات و دموكراسی آنچنانكه در سالهای اخیر از حق دسترسی آزادانه به اطلاعات بعنوان اكسیژن دموكراسی نام می برند پس قبل از هر چیز می بایست به تبیین مبانی فكری دموكراسی و مبانی حكومت دموكراتیك پرداخت تا شناختی كلی در مورد حكومتهای دموكراتیك بدست آورده و در كنار آن به بررسی حق دسترسی آزادانه به اطلاعات در جوامع دموكراتیك پرداخت سپس به تعریف واحدهای عمومی و تبیین وظایف اصلی آنها پرداخت تا بتوان ارزیابی درستی از آنچه ادعا شده است بدست آورد.

مهمترین مسئله برای واحد روابط عمومی كه قدم اول نیز هست كسب اعتبار و جلب اعتماد مخاطبان درون سازمانی و برون سازمانی می باشد چون در غیر این صورت هر راهكاری به بن بست میرسد در فضای بی اعتمادی هیچ فعالیتی به سرانجام نخواهد رسید حال با داشتن پیش فرض وجود روابط عمومی با اعتبار و مورد اعتماد باید قدمهای بعدی را به درستی برداشت روابط عمومی می تواند با نفوذ بر افكار عمومی رسیدن به هدف خود را قریب الوقوع تر نماید آن هم با استفاده از عوامل مؤثر بر افكار عمومی كه مهمترین آن ها رهبران افكار عمومی و رسانه های جمعی می باشند نزدیك شدن به رهبران افكار عمومی از طرق مختلف و توضیح و تبیین مسئله برای آنها یكی از مهمترین راهها برای تنویر افكار عمومی در مورد آزادی اطلاعات و حق دسترسی به آن می باشد چرا كه رهبران افكار عمومی در مرحلة اول به راحتی می توانند از طریق رسانه هایی كه به نوعی بلندگو یا تریبون آنها محسوب می شود نظرات خود را به عامه مردم القاء كرده و بر آنها اعمال نفوذ كنند مخصوصاً اگر از رسانه هایی مثل تلوزیون استفاده شود كه خود به خاطر خاصیت ذاتی اش به افراد اعتبار می بخشد و اعتبار منبع پیام را افزایش می دهد. این روش می تواند هم بر عامه مردم تأثیر گذار باشد و هم بر مدیران و كارگزاران سازمانها تا بتوان قدم هایی را در جهت رسیدن به این حق مسلم شهروندان در یك جامعة دموكراتیك برداشت.