اوقات فراغت و چگونگی گذران آن از مباحث تازه­ای است که بعد از انقلاب صنعتی و رشد منابع و تکنولوژیها، توجه عالمان را برانگیخته و موضوعی مهم در حوزه علوم اجتماعی شده است. پژوهش حاضر به بررسی نحوه گذران اوقات فراغت در دو گروه از دانش ­آموزان دختر سال سوم رشته ادبیات و علوم انسانی در دو دبیرستان شهید بهشتی و شهید اول به (ترتیب واقع در منطقه 1 و 16 شهر تهران) می­پردازد.

توجه به اوقات فراغت در این پژوهش از ابعاد ذیل حائز اهمیت می­باشد. اوقات فراغت یک امر فرهنگی است. بر شخصیت افراد و از جمله شکل­گیری شخصیت اثر می­گذارد، آثار و نتایجی به صورت مثبت و منفی (انحراف و بزهکاری) برجای می­گذارد. به فراغت جوانان و نوجوانان (که تعداد زیادی از جمعیت جامعه را به خود اختصاص می­دهند) می­پردازد، به فراغت دختران که از محرومیت و محدودیت بیشتری در مقایسه با پسران برخوردارند توجه می­کند، توجه به فراغت در تعطیلات طولانی مدت تابستان و ایام نوروز، تطبیقی و مقایسه­ای بودن، رویکرد انسان­شناسی شهری و نهایتاً کاربردی بودن پژوهش حاضر از رئوس مهم توجه به اوقات فراغت و نحوه گذران آن می­باشد.جامعه مورد مطالعه در پژوهش حاضر دو کلاس 21 نفره دانش­آموزان دختر دبیرستانی در سال سوم رشته ادبیات و علوم انسانی است که در دو قشر کاملاً متفاوت (قشر بالا و پایین) قرار دارند. در این پژوهش از 3 روش اسنادی، مشاهده، مصاحبه استفاد شده است.

فهرست مطالب

چکیده

فصل اول

مقدمه

تاریخچه در جهان

سیر تاریخی گذران اوقات فراغت

مشخصات فراغت در دوران جدید

تاریخچه در ایران

فصل دوم

کلیات تحقیق

طرح مسأله

روش تحقیق

اهداف تحقیق

سئوالات تحقیق

تعریف عملیاتی واژه­­­ ها

فصل سوم

چارچوب نظری

بررسی آراء صاحبنظران

عوامل مؤثر بر چگونگی گذران اوقات فراغت

فصل چهارم

پیشینه تحقیقی اوقات فراغت

فصل پنجم

ویژگی­ها و خصوصیات کلی جامعه مورد مطالعه

دلائل انتخاب و خصوصیات کلی جامعه مورد مطالعه

بررسی وضعیت جغرافیایی مناطق

جامعه مورد مطالعه

فصل ششم

یافته ­های تحقیق

مشاهدات اولیه

موضوع مشاهده

مشاهدات مربوط به گروه A

مشاهدات مربوط به گروه B

مقایسه

مصاحبه با مدیریت و معاونت دبیرستانها

مصاحبه با تعدادی از دانش­آموزان

مقایسه

فصل هفتم

نتیجه­ گیری وپیشنهاد ات

فهرست منابع و ماخذ