مقاله در مورد عمربن خیام نیشابوری شامل 32 صفحه و قابل ویرایش می باشد که به راحتی می توان قالب آن را به مورد دلخواه تغییر داد. این مقاله برای دانشجویان رشته ادبیات کاربرد دارد. در ادامه ابتدا بخشی از متن این مقاله را برای شما آورده ایم، سپس فهرست مطالب را برای شما قرار داده ایم تا بتوانید جزئیات آن را مشاهده کنید و در صورت تمایل در ادامه مطلب آن را دانلود نمایید.

بخشی از متن مقاله :

آغاز زندگی

حکیم، فیلسوف، ریاضی دان و رباعی سرای بزرگ ایران زمین، « عمربن خیام نیشابوری» نامی آشنا برای تمام ایرانیان اهل ذوق و معرفت است. وی در اواخر قرن پنجم و اوایل قرن ششم می زیسته است. هر چند از تاریخ ولادت دقیق وی هیچ اطلاعی دردست نیست اما درکتابهای معتبر قدیمی از وی بسیار یاد شده که معروف ترین آنها چهار مقاله ی نظامی عروضی سمرقندی است.

وی در نیشابور چشم به جهان گشوده و چون شغل پدرش خیمه دوزی بود به همین علت وی را خیام می نامیده اند . «نامش  عمر کنیه اش ابوالفتح، لقبش غیاث الدین و نام پدرش ابراهیم بوده است.» در تمامی آثاری که درباره ی خیام از گذشته های دور تاکنون به رشته ی تحریر درآمده است، نویسندگان بر یک نکته اذعان دارند که وی به تمام فنون و معلومات زمان خود تسلط کامل داشت و در فلسفه، حکمت و ریاضیات سرآمد دوران بود. اما با همه ی فرزانگی و دانایی، خیام مردی صریج الهجه بود و هیچگاه از بیان واقعیت و حقیقت ترسی به خود راه نمی داد و به همین سبب بسیاری ویژگی او را حمل بر تندخویی وی دانسته اند. داستان زیر مصداقی بر این ادعاست:

«گویند فقیهی هر روز صبح پیش از برآمدن آفتاب نزد خیام می رفت و درس حکمت می خواند و چون به میان مردم می آمد از او به بدی یاد می کرد. عمر خیام یکبار چند تن را با طبل و بوق درخانه ی خود پنهان کرد. چون فقیه به عادت خود به خانه ی وی آمد، خیام فرمان داد تا طبل ها و بوقها را به صدا درآورند. مردم از هر سوی در خانه ی او گرد آمدند. عمر گفت: ای مردم نیشابور این فقیه شماست که هر روز در همین هنگام نزد من می آید و درس حکمت می آموزد و آنگاه پیش شما از من به نحوی که میدانید یاد می کند، اگر من همان باشم که او می گوید پس چرا از من علم می آموزد و اگر چنین نیست پس چرا از استاد خود به بدی یاد می کند.»

فهرست مطالب :

آغاز زندگی

ویژگی های شخصیتی خیام

خیام از دیدگاه معاصرانش

آثار خیام

پایان زندگی

ویژگی کلام خیام

برچسب ها :