طراحی فونداسیون سطحی

‌فونداسیون‌ سطحی

اغلب به فونداسیون‌های سطحی، شالوده اطلاق می‌شود اما باید توجه داشت كه فونداسیون‌های سطحی و شالوده‌ها به لحاظ مفهومی اندكی با هم تفاوت دارند. ‌‌طبق تعریف، فونداسیون بخش زیرین سازه و خاك زیر آن‌ گفته می‌شود. چنانچه همین فونداسیون بار را به اعماق سطحی خاك انتقال دهد به آنها فونداسیون‌های سطحی‌ اطلاق می‌شود. اما این فونداسیون‌های سطحی خود از دو عنصر المان سازه‌ای (اغلب بتن مسلح و خاك زیرین آن تشكیل شده‌ كه‌ به این المان سازه‌ای شالوده‌ می‌گویند.
بنابراین شالوده را به این صورت می‌توان تعریف نمود، قسمتی از فونداسیون سطحی متشكل از عناصر سازه‌ای (بتن، فولاد، یا حتی چوب) كه فشار روسازه را به صورت لهیدگی (فشار تماسی) به خاك فونداسیون (پی) منتقل می‌نماید. پی‌های سطحی (منظور شالوده و خاك زیر آن است) از متداول‌ترین فونداسیون‌ها به خصوص برای پروژه‌های ساختمانی و دیوارها بوده و اغلب عمق استقرار آن‌ها كمتر از عرضشان است در عین حال در بعضی مراجع پی‌های با نسبت عمق تا ۴ الی ۵ هم به عنوان پی كم عمق طبقه بندی شده است. این پی‌ها پس از گودبرداری و پی كنی و برداشتن خاك‌های نباتی، ضمن عبور از عمق یخبندان و لایه‌های نامناسب سطحی و در پاره‌ای موارد با حفاری بیشتر جهت احداث طبقاتی در زیرزمین، اجرای می‌شوند و به لحاظ آنالیز و طراحی سازه‌ای شامل پی‌های منفرد، نواری (با بارگذاری ممتد و خطی) و تیرهای متكی (با بارگذاری متمركز و منقطع) بر زمین هستند.

کاربران عزيز توجه داشته باشيد هنگام دانلود فايل از مرورگر internet explorer استفاده نکنيد تا با مشکل روبه رو نشويد.