معرفی:

  Otostegia persica  متعلق به مناطق جنوبی ایران خصوصاً استان سیستان و بلوچستان  است. در طب سنتی این مناطق جهت رفع تب ، مالاریا و کاهش قندخون استفاده می شود . طی بررسی ها ی انجام شده مشخص شده است که عصاره ی الکلی بخش هوایی این گیاه برسندرم محرومیت از مورفین اثر قابل توجهی دارد .

جنس  Otostegia  متعلق به تیره ی lamiaceae  بوده و حدود 30 گونه را در خود جای میدهد.از بین این گونه ها  3 گونه O.persica  O.michauxii, و O.auchei بومی ایران می باشند که اثر ضدتشنجی  Otostegia persica را بررسی مینماییم. طی بررسی های گذشته مشخص شده است که عصاره ی الکلی بخش هوایی این گیاه بر سندرم محرومیت از مورفین اثر قابل توجهی دارد پس به نظر میرسد که این عصاره میتواند اثرات ضد تشنجی داشته باشد.

مقدمه ای از گیاه

یکی از منابع بالقوه مفید در زمینه پیدایش و دسترسی به داروهای جدید ، گیاهان می باشند ، مروری بر تحقیقات انجام نشان دهنده اهمیت نگرش به مقوله کاربرد درمانی گیاهان در طب نوین می باشد . در کشور ما ایران با توجه به قدمت طب سنتی که به عنوان یک منبع غنی و ارزشمند از اطلاعات در رابطه با تجربیات بالینی در رابطه با گیاهان مطرح است و با توجه به قدمت بیماری صرع و آشنایی اطبای شهیر ایرانی و اسلامی با این بیماری ، کاربرد گیاهان و فرآورده های آنها در درمان این بیماری رواج داشته است .لذا ما در این تحقیق بر آن شدیم تا به بررسی گیاهی بومی ایران به نام  Otostegia persica ازتیره ی نعناع  بپردازیم .

در تیره نعناع 4000 گونه گیاه وجوددارد که در 200 جنس جای داده شده اند و در کل کره زمین پراکنده اند بیشترین انتشار در منطقه مدیترانه است. گیاهان عموماً علفی یکساله یا پایا و دارای ساقه های راست یا خزنده اند. بعضی از آنها مانند Thymus ها و  Lavandulaها ظاهر بوته مانند و ساقه های متعدد و چوبی شده دارند در بین آنها بندرت نمونه های پیچیده یا درختچه مانند ممکن است یافت شود. از مشخصات این گیاهان آن است که ساقه های چهار گوش دارند. از قاعده ساقه آنها نیز غالباً ساقه های فرعی منشأ می گیرد که حالت خزنده در سطح زمین پیدا می کنند و یا درون خاک وارد گردیده به صورت ساقه زیرزمینی در می آیند.