مبانی نظری خطرجویی (فصل دوم تحقیق)

مشخصات این متغیر:

منابع: دارد

پژوهش های داخلی و خارجی: دارد

کاربرد این مطلب: منبعی برای فصل دوم پایان نامه، استفاده در بیان مسئله و پیشینه تحقیق و پروپوزال، استفاده در مقاله علمی پژوهشی، استفاده در تحقیق و پژوهش ها، استفاده آموزشی و مطالعه آزاد، آشنایی با اصول روش تحقیق دانشگاهی

نوع فایل:wordوقابل ویرایش

مقدمه:                                                      

خطرجویی در ادبیات رشد به­عنوان انجام رفتارهایی که با احتمال نتایج نامطلوب همراه است تعریف می­شود(بیث-ماروم و فسچهف، 1997). بسیاری معتقدند که توانایی در شناسایی موقعیت­های بالقوه خطرناک، و توانایی دوری گزیدن از خطرات شدید، جزء مهمترین مهارت­هایی است که فرد قادر به داشتنآنهاست  چرا که هر کس در طول زندگی خود ممکن است با موقعیت­هایی مواجه شود که می­تواند برای او مخاطره­آمیز باشد، مخصوصاً در دوره کودکی و نوجوانی که روبرو شدن با خطرات از اهمیت بیشتری برخوردار است(گارون و مور، 2004). این مسئله هم‌چنین از چشم­اندازهای مختلف غیرتجربی نیز (مانند، سیاست‌گذاران فدرال) تایید شده که خطرجویی کودکان و نوجوانان، احتمال پیامدهای بزرگ را افزایش می­دهد. همچنینپژوهش­های خطرجویی کودکان و نوجوانان در مبحث حقوق نوجوانان، حفظ سلامتی و مجرمیت کیفری کاربرد دارد(کافمن و استینبرگ، 2000).

.............

ادراک خطر در نوجوانان

برخی از پژوهشگران چنین بحث کردند که کودکان و نوجوانان موقعیت­های خطرجویی را پایین­تر از حد معقول ارزیابی می‌کنند. یکی از نظراتی که با این جریان کلی همسو و بر مبنای کارهای نظری کلاسیک استوار است، این است که نوجوانان از لحاظ شناختی خود-­محور هستند و بنابراین نسبت به آسیب­پذیری شخصی در برابر پیامدهای ناگوار خطر، سوءتفاهم دارند (وارتانیان[1]، 2000). تحقیقات جاری در پشتیبانی از این نظریه به طور اندکی محدود است. بارون، گراناتو، اسپرانسا و تئوبال[2] (1993) دریافتند، بچه­های 7 تا 15 ساله­ای که از آنها خواسته شده بود درباره یک مسئله پیچیده قضاوت کنند، تمایلی به استفاده از اطلاعات قبلی درباره احتمالات و بسامد پیامدها در فرایند تصمیم­گیری جاری خود نداشتند.

............

رشد هیجانی و خطرجویی

پژوهشگران اخیراً توجه به نقش بالقوه هیجانات در رفتارهای خطرجویی و فرایند تصمیم­گیری را آغاز کرده­اند، به طور کاملاً آشکار ارتباط بین هیجانات و تصمیم­گیری، دوسویه است و پیامد مثبت یا منفی یک تصمیم می­تواند عمیقاً احساسات تصمیم­گیرنده را تحت تأثیر قرار دهد (شوارز[3]، 2000). برخی حتی اعتقاد بر این دارند که نظریه­های شناختی تصمیم­گیری، اشتباهاً بیش از حد بر احتمالات کلیشه­ای تأکید کرده­اند وغافل از آنند که هیجانات در فرایند تصمیم­گیری نقش دارند (داهل[4]، 2003).

...............

تصمیم­گیری هیجانی

شاید برجسته­ترین پژوهشگران تصمیم­گیری هیجانی، دامازیو، بچارا و همکاران فرضیه شاخص جسمانی(SMH[5]) باشند. فرضیه شاخص جسمانی براین اعتقاد استوار است که، تصمیم‌گیری در موقعیت­های خطرناک و مبهم توسط پاسخ­های هیجانی به پیامد­های مثبت و منفی هدایت می­شود. هیجانات و احساسات به واسطه یادگیری پیش­بینی نتایج، به سناریوهای معین، مرتبط می­شوند. وقتی یک شاخص جسمانی منفی با یک پیامد خاص همراه می­شود، ترکیب عملکردها به عنوان یک زنگ هشدار عمل می­کنند. در عوض وقتی که با یک شاخص جسمانی مثبت همراه شود، به یک علامت مشوق تبدیل می­شود(دامازیو، 1994).