پاورپوینت روانشناسی زمان و مدیریت آن

پرداختن به گذشته وآینده یعنی غافل شدن اززمان حال ووخراب کردن آن وخراب کردن زمان حال یعنی خراب کردن گذشته وآینده چون امروزگذشته فرداوآینده دیروز است .وقتی بارسنگین خاطرات گذشته رااز دوش خودبرمی داریم وفارغ ازنگرانی های آینده به زندگی خودمی پردازیم احساس راحتی وآزادی مضاعفی می کنیم، سبکتر می شویم واز موهبات زندگی لذت بیشتری می بریم .گالیله می گوید:قدرزمان حال رابدانیدکه گذشته هرگزبرنمی گرددوآینده شاید نیاید.

 

ما نمی توانیم اتفاقات گذشته وآینده راکاملا لمس واحساس کنیم معمولا ازگذشته بیشترزیبای هایش رابه خاطرمی آوریم وحسرت ازدست دادن آنها ویااستفاده نکردن از آن موقعیتهارامی خوریم وموانع ،محدودیتهاومشکلات آن راکمتر به یاد می آوریم ودرموردآینده هم بیشتر نگرانی هاومشکلات احتمالی رابه صورت اغراق آمیزی برای خود مجسم میکنیم وباعث ایجاد تشویش ونگرانی کاذبی در خودمی شویم درحالی که این نوع نگاه مابه گذشته وآینده باواقعیت بسیار فاصله دارند ،شاید اگرامروزهم درآن موقعیت گذشته وآن شرایط قرارمی گرفتیم باز به همان صورت رفتار وعمل می کردیم(البته عواملی چون ویژگی های شخصیتی ،موقعیت اجتماعی مهارتهای فردو...در شدت وضعف این نوع تفکرات نقش دارندوبرای همه یکسان نیستند) .

 

اگر بادقت به زندگی و اطراف خودبنگریم شاید زیبایها ،نعمات،ولذتهای چندبرابرآنچه درگذشته بوده وامروز حسرت آن رامی خوریم وجود دارند وماازآنها غافلیم وآنهارانمی بینیم ودرآینده باز حسرتشان رامی خوریم واین چرخه همچنان ادامه دارد وماهمواره چند قدم عقب تر از زمان خودبه سرمی بریم.پس بیاییدازاین زیبایی هاونعمت ها قبل ازانکه آنها راازدست بدهیم استفاده کنیم وجایی برای حسرت وافسوس فردا نگزاریم،نگرانی ها وتشویشهای فردا رابرای فردا بگزاریم شاید آن فردا هرگز نیاید واگر هم بیاید به احتمال زیادآن گونه که مافکر می کنیم نخواهد بود پس نقدامروزرافدای نسیه فردانکنیم واین دور باطل راهمین جاقطع کنیم.حضرت سعدی می فرمایند:

معروف است مارگارت تاچر، نخست‌وزیر معروف انگلیسی، در پراسترس‌ترین دوران صدارت خود برای حفظ کنترلش بر دولت خود در طی ساعات کاری چرت می‌زد. تاچر به جای اینکه ۶ تا ۸ ساعت خواب بی‌وقفه داشته باشد، چرت‌های ۲۰ دقیقه‌ای منظمی می‌زد تا کمبود خواب خود را جبران و مغزش را دوباره شارژ کند. یکی از تکنیک‌های اثبات‌شده‌ی علمی که هشیاری سرشار و عملکرد حرکتی افزونی را در زمانِ نیاز فراهم می‌کند، یک چرت ۲۰ دقیقه‌ای انرژی‌زای بعد از ناهار است. شما با استفاده از این تکنیک و بدون نیاز به محرک‌های مصنوعی مانند کافئین می‌توانید بهره‌وری و بازده‌تان را در سراسر روز افزایش دهید.

قبل از آنکه شروع به مدیریت زمان نمایید باید یاد بگیرید که اصولاً زمان چیست. دو نوع زمان داریم: زمان ساعتی و زمان واقعی. در زمان ساعتی، هر دقیقه از 60 ثانیه و هر ساعت از 60 دقیقه و هر روز از 24 ساعت تشکیل شده است. همه زمان ها بطور مساوی می گذرند. وقتی کسی 50 سالش می شود، دقیقاً 50 سال دارد نه بیشتر، نه کمتر. در زمان واقعی، همه چیز نسبی است. زمان بسته به کاری که انجام می دهید به سرعت می گذرد یا کش می یابد. شاید دو ساعتی که در اداره جات می گذرانید به اندازه 12 سال به نظر برسد و وقتی به فرزندان خود می نگرید فکر کنید که گویی دو ساعته به سن 12 سالگی رسیده اند.

شاید در مورد مدیریت زمان کتاب هایی خوانده باشید یا کلاس های مدیریت زمان را گذرانده باشید و سعی کرده باشید با کاغذ و قلم یا اپلیکیشن های مدیریت زمان، برای کارهای روزانه خود برنامه ریزی کنید و آنها را اولویت بندی کنید. ولی از خود می پرسید چرا با وجود دانش مدیریت زمان و این همه اپلیکیشن و گجت، هنوز هم نمی توانید همه کارهایتان را به انجام برسانید. پاسخ این سوال ساده است. همه چیزهایی که در مورد مدیریت زمان یاد گرفته اید، بی مصرف و بیهوده هستند، زیرا اثربخش نیستند.