پیشگیری از اعتیاد در مدارس در 50 صفحه در قالب ورد و قابل ویرایش

یک آموزش استاندارد و هدفمند در زمینه پیشگیری از اعتیاد باید از مقطع راهنمایی آغاز شود به گونه ای که مربیان مربوطه بحث پیشگیری از اعتیاد و مبارزه با مواد مخدر را به دانش آموزان آموزش دهند و آنها را با خطرات احتمالی که در کمین شان است، آشنا کنند. علاوه بر این، آموزش مهارت های زندگی باید مورد توجه مربیان آموزشی قرار گیرد.

درواقع می توان گفت اگر این آموزش ها همزمان با هم صورت گیرد، می توانیم به میزان قابل توجهی دانش آموزان را در برابر اعتیاد واکسینه کنیم. در این راستا وزارت آموزش و پرورش، حرکت های آموزشی را شروع کرد اما این آموزش ها در حد استاندارد و تاثیرگذار نیست و باید به صورت گسترده تر صورت گیرد. همان طور که بیان شد آموزش در زمینه اعتیاد نباید فقط معطوف به مقطع خاصی باشد. قبل از دوره راهنمایی، مربیان آموزشی باید با آموزش سلامت و مراقبت از خود، مهارت های مقابله با معضلات اجتماعی را به کودکان بیاموزند.

این آموزش ها با مراقبت از بدن و چگونگی حفظ سلامتی آغاز می شود. به عنوان نمونه به کودکان آموزش داده شود که باید به بدن خود توجه کنند و مواردی که سلامتی آنها را به خطر می اندازند را بشناسند و سعی کنند به سلامت روح و جسم خود اهمیت بدهند. همچنین تقبیح سیگار و الکل و به طور کلی موادمخدر در آگاه کردن کودکان از معضل اعتیاد بسیار تاثیرگذار خواهد بود. این آموزش ها باید در مقطع پیش دبستانی و دبستان صورت بگیرد تا کودکان با آگاهی ای که در این مقطع به دست می آورند وارد دوره راهنمایی شوند و آنجا نیز آموزش های پیشگیری از اعتیاد را خواهند دید.

مساله مهم دیگری که باید به آن توجه داشت، نحوه برخورد با دانش آموزان معتاد است. متاسفانه معلمان ما در این زمینه، آموزش های لازم را ندیده اند و علاوه بر آن مشاوران ما نیز ضعیف عمل می کنند. برخی حرکات تدافعی مانند اخراج دانش آموز معتاد از مدرسه، اوضاع را بدتر می کند و دانش آموز اخراج شده نه تنها اصلاح نمی شود بلکه بیشتر به سمت موادمخدر روی می آورد. بنابراین لازم است که معلمان ما در این زمینه آموزش های لازم را ببینند و اگر اطلاعات کافی در مورد اعتیاد ندارند، دانش آموزان را به یک مشاور حاذق معرفی کنند.

از سوی دیگر، از آنجایی که مواد روان گردان یکی از معضلات اساسی جامعه در زمینه اعتیاد است، مربیان آموزشی از مقطع راهنمایی، دانش آموزان را با این مواد آشنا کنند، چون در غیر این صورت بچه ها اطلاعات شان را از منابع غیراخلاقی به دست خواهند آورد

اعتیاد به مواد مخدر، به عنوان نابسامانی اجتماعی، پدیده ای است كه بدان ‹‹ بلای هستی سوز›› نام نهاده اند؛ زیرا ویرانگری های حاصل از آن زمینه ساز سقوط بسیاری ازارزش ها وهنجارهای فرهنگی واخلاقی می گرددوسلامت جامعه رابه مخاطره می اندازدهرسال این بلای خانمان برانداز، قربانیان بی شماری را به آغوش سرد خاك می نشاند.

تاریخچه مواد مخدر

هزاران سال بشر درتمام روی زمین از مواد مخدربه عنوان یك وسیله فراموشی ورهایی ازغم واندوه استفاده كرد. از قدیمی ترین ازمنه تاریخ انسان تمایل به مصرف مواد داشته كه درحالت روانی وهوشیاری ازتغییر بوجود آورده الكل وتریاك درمیان قدیمی ترین داروها روان گردان قرار دارند كه دربسیاری ازفرهنگ ها مورد استفاده قرار گرفته اند.

درنقاشی ها كه برروی سنگ حك شده طرح هایی ازگل بوته شقایق وخشخشان دیده شده است. قدیمی ترین این آثارر مربوط به 4000 سال پیش درنواحی روم ومصر باستان بوده است. بامیان وسومریان، فنیقیها وآشوریان با خواص مواد مخدرآشنا بوده اند.از2000 سال پیش بیشتر مصری ها، پارت ها، هندوها، چینی ها، ژاپنی ها، رومیان ویونانیان ملت هایی بوده اند كه خشخشاش رابعنوان داروی مغز شناخته ومورد استفاده قرارداده اند.

بریكی ازسكه های قدیم یونان تصویر بوته خشخشاش دیده شده است. خود واژه افیون نیزدارای ریشه یونانی است.

بقراط ازشیره خشخاش به عنوان داروی خواب آور، مسكن درد سخن گفته است.

افلاطون درجهت استفاده های طبی از مواد وبه  منظور كاهش از درد بیماران خود مطالعاتی داشته است وخود خواص شیرها، گرد خشخشاش را آزمایش كرده وبرای مداوای بیماران مورداستفاده قرارمی داده است . كشورهندوستان بعد ازمصر باستان  قدیمی ترین سرزمینی است كه در آن مصرف مواد رواج داشته است وعده ای براین باورند كه زادگاه اصلی افیون هندوستان بوده است.

هندی ها درمورد مصرف تریاك تعصب خاصی داشتند وتریاك را دارویی آسمانی وشفا بخش می دانستند وآنرا بهترین درمان كلیه الام جسمی وروحی می دانسته اند وحتی اعتقاد داشتند كه پلیدی های انسان چون خشم، غضب، حسد، هوی وهوس های انسانی را ازانسان دور می كند.    200 سال قبل درمحافل ادبی فرانسه، حشیش مورد توجه بوده است. ازدانشمندان ایرانی زكریای رازی وابوعلی سینا به خواص دارویی تریاك توجه داشته اند. با پیشرفت علم طب وشیمی انواع داروهای مخدر زیادتر شد ومصرف طبی به سوی مصرف كه امروزه اعتیادش می خوانیم كشیده شده است.

معرفی تریاك به انگلستان كه با تجارت چینی بوجود آمد موجب سوء استفاده های وسیع از آن درقرن 19 گردید. درضمن جنگ های داخلی آمریكا، ابداع تزریق این داروها سبب استفاده غیر طبیعی وسیع ازمرفین شد. هروئین درسال 1898 برای اولین باربصورت گرد سفید رنگ مورد مصرف قرار گرفت.یكی ازداروهای دیگر برمورها بود كه اواسط قرن 19 بعنوان خواب آور رواج یافت. اواخر قرن نوزدهم غربی ها گیاهانی راكه به منظور تخدیر بكار می رفتند مثل كاكوئین وحشیش شناختند قبل از جنگ ژاپن هزاران جوان سوی آمختامین ها روی آوردند وكنترل مسئله مستلزم تدبیرهایی مثل ایجاد مؤسسات روانپزشكی وایجاد موازین قانونی بود.

كاكوئین كه اولین با توسط بومیان آفریقا كشف شد بصورت جویدن، مورد مصرف قرارگرفته است این ماده درحال حاضر ازمواد مخدر وپرمصرف درقاره آمریكا واروپاست. درحالی كه ماری جوانا ها لوسنوردنها دردهه 7 این قرن درطبقات متوسط وبالای متوسط امریكا شیوع یافت. هروئین تركیب قوی وسریع الاثر مرفین یك مسئله طبی وقانونی وخیم مردم شهری وفقیر سیاه پوست گردید. درسال 1970 ثابت شد كه فقط درشهر نیویورك صد هزار معتادبه مواد مخدر وجود دارد. مع هذا درمراحل آخر جنگ ویتنام، انواع خاصی ازتریاك دردسترس سربازان آمریكایی درویتنام قرارگرفت . مطالعه ای نشان داد كه نیمی ازسربازان آمریكایی درویتنام درسال 1970 ازتریاك ومشتقات آن استفاده می كردند و20 درصد  تقریباً مصرف كننده دائمی بوده اند.

ژاپن

تا قبل از 1945 درژاپن اثری ازمشكلات اعتیاددیده نمی شود از این رو آن را دور آرام نامیده اند درژاپن شكل اعتیاد از سال 1945 آغاز وبه چند دوره تقسیم گردید:

1- اولین دوره كه پس ازجنگ دوم بودواستعمال محرك ها رواج داشت دراین دوره به علت شرایط ناشی ازجنگ ، استعمال مواد محرك بویژه بین كارگران شب كار، دانش آموزان برخی ازافرادی كه مردم را به نحوی سرگرم می نمودند شیوع یافت.

2- كاهش استعمال محرك های مشكل استعمال   مواد مخدر بویژه هروئین آغاز گردید بطوری كه آماردرسال 1961 نشان می دهد چهل هزار معتاد به هروئین وجود داشت كه دراین دوره افزایش چشمگیری مصرف هروئین به چشم می خورد.

3- دروه آرام 1969-1964 كه ازمصرف هروئین ومواد مخدر كاسته شد ژاپن ازنظر اعتیاد دوره آرامی را گذراند.

4- دوره رواج مجدد ، محرك ها درسال 1970 از این سال مصرف محرك ها دوباره دو برابر شد وشیوع یافت.

چین

در گذشته دور در چین آشنایی چندانی با مواد افیونی نداشته اندو نوشته های تاریخی بیانگر آنند كه از آن به عنوان گل زینتی استفاده می كرده اند در سالیان دراز پس از آن به خاصیت تخدیری آن پی برده اند، چین می نماید كه تریاك به عنوان ماده مخدر نخست به هندوستان و سپس به چین زودتر از دیگر كشورها پاگذاشت. در قرن 17 میلادی كه پای اقدام اروپای به قاره آسیا باز شدكشیدن و استعمال تریاك نیز گسترش یافت به معنای دیگر پدید اعتیاد با آمدن بیگانگان استعمارگر در شرق آغاز شد و یكی از انگیزه های انتشار اعتیاد در آسیای كمپانی هند شرقی انگلیس در هند بود. تریاك ابتدا در هند و آسیای صغیر تولید می شده است.

بیش از 1767 واردات تریاك چین در هند از دویست صندوق در سال تجاوز نمی كرد. حكومت شنگ واردات تریاك را به منظور استفاده در تركیبات دارویی و طبی مجاز ساخته بود. در سال 1773 حكومت انگلیسی هند، سیاست تبه كارانه صادرات تریاك به چین پیش گرفت و حق انحصاری تجارت تریاك را به كمپانی هند شرقی واگذار كرد. به منظور تكمیل این سیاست در سال 1798 حق انحصاری تجارت تریاك را به كمپانی هند شرقی تنویض كرد تا سال 180 تریاك صادر شد به چین به مرز دو هزار صندوق رسید از آغاز تنها اشراف- مقامات، مالكان و تجارثروتمند تریاك دود می كردن. بعدها از هر قماشی، انگل و مفت خور طبقه حاكم مانند خواجگان، دربار، گردانندگان عشرتكده ها حاملان تخت روان، سربازان، راهبان و راهبان بودایی، شهر معتاد شدند، بر طبق بررسی در سال 1853 بیش از دو میلیون نفر تریاك دود می كردند.

تاریخچه تریاك و مواد مخدر در ایران

درباره ورود تریاك به ایران قولهای متفاوتی وجود دارد. به نظر عده ای تریاك از طریق عربها به ایران وارد شده. برخی محققین مدعی اند كه در حمله مغول ب هایران، سربازان مغولی  افیون را وارد ایران كردندو عده ای نیز ورود تریاك به ایران را تحفه نادرشاه پس از لشكركشی به هند و مراجعت به ایران می دانند. در زمان غزنویان بیشتر سلاطین و درباریان و توانگران مصرف و خوردن تریاك متداول بوده رواج تریاك كشی در ایران از زمان صفویه شروع شده و درباریان اغلب به این ماده معتاد بودند در این زمان مردم ایران عثمانی معتقد بودند تریاك مایه قوت، جرأت و جسارت می شود.

در زمان شاه طهماسب اول صفوی خوردن تریاك به حدی میان شاهزادگان و سران دولت رواج داشت كه همیشه مقدار زیادی تریاك در انبارهای شاهی نگهداری می شده عصر صفوی را كی توان عصرآغاز مصرف مواد مخدر به صورت گسترده دانست رواج تریاك در این عصر به اندازه ی بود كه شربت تریاك در عطاریها به فروش می رسید و مردم به سهولت می فرمودند و می خوردند.

تریاك كشی به صورت جدید از زمان قاجاریه با فعالیت استعمارگران شكل گرفت و در واقع شكل سیاسی مواد مخدراز این زمان آغاز گردید. كشت خشخاش در ایران از زمان امیر كبیر در مرحله آزمایش بوده است و بنا به نوشته روزنامه وقایع اتفاقیه زراعت خشخاش در اطراف تهران به عنوان آزمایش انجام می شده است.

شاید اولین عاملی كه در گسترش و رواج مواد مخدر در ایران بیشترین مهم را داشت پذیرش مواد مخدر به عنوان یك داروی مسكن آلام از سوی مردم به علت فقدان بهداشت و بی اطلاعی بود. شرایط ایران در دوره قاجاریه مناسب ترین زمینه را برای پذیرش اینگونه تصورات فراهم كرده و ماده مخدر تریاك در فرهنگ جامعه جای گرفت.

چنانچه ملاحظه می شود همراه با رشد استعمار در جامعه های در حال رشد، كشت خشخاش و اعتیاد به تریاك در روستاهای ایران متداول گت و خرید و فروش آن معمول شد. چون انگلیسی ها تریاك ایران را خوب می خریدند، كشاورزان دست از زراعت گندم كشید