مبانی و پیشینه نظری همیاری های اقتصادی

جزئیات:

توضیحات: فصل دوم پژوهش کارشناسی ارشد و دکترا (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)

همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه

توضیحات نظری کامل در مورد متغیر

پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه

رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب

منبع : انگلیسی و فارسی دارد (به شیوه APA)

فهرستــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

مقدمه…………………………………………………………………………….. 18

درآمدی بر همیاری……………………………………………………………… 19

تعریف همیاری………………………………………………………………….. 21

انواع همیاری……………………………………………………………………. 23

گونه آمیزی یاریگریها ………………………………………………………….. 24

خود- همیاری……………………………………………………………………. 24

خود-دگریاری……………………………………………………………………. 27

پیشینه تعاون و همیاری ………………………………………………………… 28

پیشینه همیاری در ایران………………………………………………………… 29

همیاری در ادبیات فارسی و ضرب المثلها……………………………………… 30

نگرش ادیان به همیاری…………………………………………………………. 32

نگرش دین اسلام به قرض الحسنه……………………………………………… 34

مفهوم قرض……………………………………………………………………… 34

همدلی …………………………………………………………………………… 38

همدردی در قرآن………………………………………………………………… 40

همدردی در سیره امامان………………………………………………………… 41

شیوه های همیاری در کشورهای دیگر …………………………………………. 42

چین باستان………………………………………………………………………. 43

یونان باستان…………………………………………………………………….. 44

همیاری………………………………………………………………………….. 45

انجمنهای نژادی…………………………………………………………………. 47

اسامی گوناگون همیاری…………………………………………………………. 49

همیاری در گروه های انسانی…………………………………………………… 50

همیاری در جوامع سنتی………………………………………………………… 53

آیین های همیاری……………………………………………………………….. 58

کارکردهای همیاری……………………………………………………………… 64

کارکرد اجتماعی…………………………………………………………………. 65

کارکرد اقتصادی………………………………………………………………… 66

کارکرد فرهنگی…………………………………………………………………. 66

کارکرد روانی…………………………………………………………………… 66

چهارچوب نظری……………………………………………………………….. 66

مکتب کنش متقابل نمادین……………………………………………………….. 67

نظر دوركیم در مورد همیاری…………………………………………………… 68

شیوه های دیگر از همیاری……………………………………………………… 69

مقدمه

     مردم‌شناسی، معنی اصطلاح اتنولوژی است و از سال 1787 «شوان ^[1]» سویسی آن را به کار برده‌است. این رشته، اکنون برای مطالعه جوامع ابتدایی و انسان فسیل در کنار انسان‌شناسی جسمانی به کار می‌رود. مردم‌شناسی زندگی اجتماعی و حیات فکری و فرهنگ انسان را با توجه به سیر تاریخی و مناسبات طبیعی و اجتماعی بررسی می‌کند و ویژگی‌های جسمانی و زندگی فکری و فرهنگی انسان‌های نخستین و جوامع ابتدایی را می‌کاود. می‌توان گفت این علم آیینه تمام نمای جامعه معاصر است یعنی می‌تواند علل به وجود آمدن سازمان‌ها و بنیان‌های کهن فرهنگی جامعه بشری را که برخی در جوامع معاصر رایج و برخی دیگر متروک شده‌اند کشف نماید.مردم شناسی رابطه مستقیم با انسان، شناخت خصوصیات و روحیات وی دارد.یکی از خصوصیات انسان ها، داشتن روحیه تعاون و همیاری است که دراین فصل به بررسی آن پرداخته می شود.

درآمدی بر همیاری

    تعاون و همكاری و همیاری ریشه در زندگی اجتماعی انسانها دارد. در جوامع اولیه دوام و ادامه حیات بدون كمك و یاری متقابل مشكل بوده و غلبه بر دشواریها امكان پذیر نبوده است(کریمی،درمنی،حمیدرضا،1389،11)

هیچ انسانی بدون معاضدت دیگران نمی تواند برای مدتی به زندگی خود ادامه دهد، به بیان دیگر، نیاز به امنیت برای غلبه بر« ترس ها و اضطراب های اجتماعی » از ضروریات حفظ تعادل در زندگی انسان است که از طریق زندگی اجتماعی و همیاری برقرار می گردد.

همیاری و همکاری یک کنش متقابل پیوند دهنده است و مولفه هایی نظیر عاطفه، دوستی و عشق را که نشانگر رابطه انسانی میان گروههای اجتماعی برقرار می نماید. تداوم این رابطة انسانی رسم و آییین همیاری را پدید می آورد. همیاری روشی برای ترقی زندگی اجتماعی است که اعضاء به منظور حل مسائل ویژه ای که با آن روبه رو شده اند گرد هم آمده و به فعالیت می پردازند.

امام محمد غزالی (450-555) نیز منشأ تعاون و همیاری را ضرورتهای زندگی آدمی دانسته است. او نیز خانواده را شروع این راه می داند و می نویسد:

«آدمی چنان آفریده شده است که تنها نزید بلکه مضطر است به فراهم آمدن با غیری از جنس خود و آن برای دوسبب است:  یکی از آن که به نسل حاجت است برای بقای جنس آدمی، و آن جز به اجتماع مرد و زن و عشرت ایشان نباشد و دوم یاری دادن در مهیا کردن اسباب طعام و لباس و در پروردن فرزند و غیر آن، و او محتاج باشد. به آلت ها و برای آلت، آهنگر درودگر باید طعام به آس کنند و پزنده محتاج باشد و همچنین تنها لباس را چگونه حاصل کند؟ و او محتاج باشد به کشتن پنبه و آلات بافتن و دوختن و کارهای بسیار. پس برای آن «تنها زیستن آدمی» ممتنع شد و حاجت افتاد به اجتماعات».

اصولا همیاری امر تازه ای نیست و زاییده عصر و زمان خاصی نمی باشد،‌ منتها در هر دوره ای به نحوی خاص و منطبق با مقتضیات آن دوره آشكار گردیده است.(همان 11).

 به طور کلی، می توان گفت همیاری و تعاون پدیده جدیدی نبوده و دارای سابقة بسیار طولانی است و در دوره های مختلف زندگی انسانی همیشه به عنوان راه و وسیله مناسبی برای رفع مشکلات و حل مسائل که او در مقابل خود داشته است، مورد استفادة او قرار گرفته و در آینده نیز از آن سود خواهد برد.

پدیده همیاری امری است که در هر جامعه انسانی می توان آن را دید از جوامع ابتدایی گرفته تا جوامع امروزی و پیشرفته، در اصل در هر جایی انسانی زندگی می کند همیاری و همکاری نیز مشاهده می شود. برای مثال می توان به واره پرداخت. و حتی دکتر مرتضی فرهادی برای نخستین بار به واره در برخی روستاهای کمره برخورد، تصور می کرد که با رسمی کاملاَ محلی برخورده کرده است. ولی بعداً هنگامیکه واره را در روستاهای اراک، الیگودرز، گلپایگان و خوانسار نیز یافت اندیشید که با رسمی ناحیه ای روبروست؛ اما به تدریج دانست که واره در شهرستانها و استانهای دیگر با تفاوت های جزئی در نام و شیوه اندازه گیری و غیره وجود دارد، بالاخره دریافت که واره در افغانستان در تاجیکستان و جمهوری آذربایجان نیز وجود داشته است.اکنون اگر کسی این داستان را پی بگیرد، ممکن است در گذشته یاحتی امروز در جاهای دیگر جهان خود یا بقایای آن را باز یابد .

با توجه به این مثال به همگانی و همه جایی بودن پدیده همیاری نیز می توان پی برد و اینکه این پدیده  مختص به شهری و روستایی خاص نمی باشد. بلکه رسم واره که یک نوع همیاری است را می توان در ایران و افغانستان و جاهای دیگر دید. و همینطور این امکان وجود دارد که در ایران زودتر از افغانستان و در افغانستان زودتر از تاجیکستان به وجود آمده باشد و این امر بستگی دارد که چه زمانی در آن مکان نیاز به این رسم شده است.

همیاری، روشی است در زندگی اجتماعی انسانها و به كارهای اقتصادی محدود نمی شود. مفهوم همیاری جدا از مفهوم زندگی اجتماعی به نظر نمی رسد و می توان آن را نوعی بلوغ اجتماعی دانست. به بیان ساده تر مفهوم همیاری كه مقتضای زندگی اجتماعی است، نشانه ای از عزم انسانها و اراده جمعی آنها در برخورد با مسائل و چالش های زندگی اجتماعی است.

همیاری یعنی كار دسته جمعی كه از مراحل آغاز زندگی انسانهای اولیه شروع می شود و به بالاترین درجه از رفتارهای اجتماعی (از خود گذشتگی)‌می رسد، به طوری كه می توان همكاری و همیاری را مركز و منشا اصلی رفتار بشری دانست.