تحقیق در مورد ایران یكی از منابع مالی جهاد اسلامی

ما از نظر تاریخی جنبشی فقیر با موارد و امكانات مادی محدودی می باشیم. به همین خاطر موارد پرداختی و فعالیت های ما همواره محكوم به محدودیت امكانات است.
ما برای تامین هزینه فعالیت ها و جنبش بر توان های خودی، از جمله كمك هایی كه تعدادی از اعضا و هوادارانی كه دارای وضعیت مالی خوبی هستند استفاده نموده و در كنار آن از كمك ها و اموال زكات و از صدقاتی كه مردم كشورهای عربی و اسلامی و از جمله مردم مسلمان ایران برای ما جمع آوری می كنند استفاده می كنیم، و هیچ نوع كمكی از كانال های رسمی ایرانی دریافت نمی‎داریم، بعضی موسسات خصوصی خیریه و نیز تعدادی از روحانیون هستند كه كمك هایی انسان دوستانه را برای تامین زندگی خانوادهای شهدا، معلولین و اسرای دربند رژیم صهیونیستی و تشكیلات خودگردان به ما می دهند.
روابط ما با ایران دقیقا به همان مقداری است كه ما با دیگر طرف ها داریم و محكوم به اصول چندی از جمله محافظت از استقلال تصمیم گیری ما و تایید مسئله مركزی امت اسلامی یعنی مسئله فلسطین می باشد.
موضع ما نسبت به ایران از زمان پیروزی انقلاب اسلامی تا كنون تغییری نداشته و حوادث و تحولات بر حق بودن مواضع و دیدگاه هایمان را ثابت نموده اند.
هم اكنون همه آنچه را كه ما بیست سال پیش در قلمداد نمودن جمهوری اسلامی به عنوان پایگاه اسلام و هم پیمان استراتژیك اعراب در مقابله با ائتلاف صهیونیستی – آمریكایی در منطقه گفتگو كردیم را تكرار می كنند.
در مورد اتهام هایی كه از سوی تشكیلات خودگردان فلسطین به ما نسبت داده شده و طرف هایی بیگانه متهم به تحریك ما شده اند، باید بگویم كه این اتهام ها اهانتی بس بزرگ به ملت فلسطین به شمار می رود زیرا این كلام به این معنی است كه این ملت یارای تحرك برای دفاع از خود و سرزمینش را در مقابل تجاوزات صهیونیستی نداشته و تنها با تحریك دیگران دست به انجام چنین كارهای می زند.
علاوه بر آن توصیف سوریه و ایران به عنوان جهت هایی بیگانه نیز در زمانی كه تشكیلات خودگردان با اسرائیل علیه ملت فلسطین و امت اسلامی هم پیمان می شود خود محكومیتی برای تشكیلات به شمار می رود.
آیا سوریه و ایران كه پشتیبان مبارزات ملت فلسطین می باشند، بیگانه اند ولی اسرائیل كه به هم پیمان دوست تبدیل شده است، هم پیمانی با آن، نعمت و فخر است؟ این تحریف و تزویری خطرناك به شمار می رود.
3-1-سناریوی اول: پیروزی قاطع اسرائیل به معنای محدود سازی كامل فلسطینی ها، تبدیل بیت المقدس به پایتخت اسرائیل، جلوگیری از بازگشت آوارگان و گسترش شهرك سازی برای یهودیان این سناریو با توجه به تنگناهای بعدی اسرائیل و حامی آن آمریكا و چالش های جهانی و منطقه ای هر دو كشور و مقاومت پر دامنه فلسطینی ها احتمال تحقق ندارد.
3-2-سناریوی دوم: پیروزی فلسطین به معنای تشكیل دولت مستقل فلسطینی در سرزمین های 1967 به پایتختی بیت المقدس (بخش شرقی قدس) و بازگشت بخش عمده آوارگان احتمال تحقق این سناریو به دلیل مخالفت جدی اسرائیل، ضعف دولت های عربی و محدودیت های مردم فلسطینی در تحمیل خواسته های خود به تل آویو، اندك می باشد.
3-3-سناریوی سوم: وقوع جنگ همه جانبه و سرایت آن به كشورهای خاورمیانه و كشیده شدن دامنه آن به ایران وقوع این سناریو نه تنها مشكل اسرائیل و آمریكا را حل نمی كند، بلكه مدیریت بحران را از كنترل همه خارج می سازد. لذا آمریكا با مهار اسرائیل و چانه زنی و اعمال فشار با گروه‎های فلسطینی و كشورهای عربی مانع از تحقق این سناریو می شود.
3-4-سناریوی چهارم: بازگشت به دوران دهه 1990 و آغاز روند صلح این سناریو دست كم در كوتاه مدت به دلیل تخریب زیر ساخت های صلح توسط اسرائیل و گسترش روند انتقاضه نامتحمل به نظر می رسد.
3-5-سناریوی پنجم:‌ بازگشت به شرایط دهه 1980 و قبل از آغاز دوران صلح این سناریو نیز وضعیتی مشابه سناریوی قبلی دارد و عملاً به مثابه پاك كردن صورت مساله بوده و نیاز اسرائیل به برقراری امنیت را مرتفع نمی سازد و از سوی دیگر انتفاضه را خاموش نخواهد ساخت.
4-آینده ی منازعه و فلسطین و امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران
در نسبت سنجی میان امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران و منازعه فلسطینی اسرائیلی و به طور كلی موجودیت رژیم صهیونیستی، عنایت به این نكته حایز اهمیت است كه منازعه مذكور و موجودیت اسرائیل، صرفنظر از نگاه آرمانی و ایدئولوژیك، مساله امنیتی نیز هست. بدین جهت می‎بایست این بحران به شكل معادله ای امنیتی مطرح گردیده و مولفه های تاثیر گذار از جمله محیط بین المللی و منطقه ای، موقعیت بازیگران موثر و فعال و برآیند تعامل آنان بر محیط امنیتی جمهوری اسلامی ایران مد نظر قرار گیرد. محیط امنیتی ایران بی شك در برقراری موازنه قوا، مشاركت در ترتیبات امنیت منطقه ای، جلوگیری از ائتلاف های امنیتی علیه ایران و تضعیف همزمان قدرت های رقیب اسرائیلی – عربی شكل می گیرد.