خرپا های فضایی             

خرپا : سیستمی است از عضو های متصل به هم برای تحمل بارهای ساكن و متحرك 

خرپا ها از نظر هندسی به دو دسته تقسیم می شوند :
 1- صفحه ای
 2- فضایی

خرپای فضایی : وقتی سرهای چند عضو مستقیم طوری به هم متصل شوند كه یك پیكربندی سه بعدی تشكیل بدهند سازه ی بدست آمده را خرپای فضایی می نامند.

    برای به حداكثررساندن ظرفیت تحمل بار یك خرپا بارهای خارجی را باید در مفصل ها اعمال كرد،دلیل عمده ی این اصل این است كه عضوهای یك خرپا بلند و باریك است و لذا تحمل آنها نسبت به بارهای وارد بر نقاط انتهایی كم است.

تعریف و تاریخچه ی سازه های فضا كار :

    به سازه ایی كه اصولا رفتار سه بعدی داشته باشد ، به طوریكه به هیچ ترتیبی نتوان رفتار كلی آن را با استفاده ی یك یا چند مجموعه مستقل دو بعدی تقریب زد، سازه فضاكار نامیده می شود.

    با این تعریف طیف وسیعی از سازه ها یعنی حتی بعضی از قوس ها و گنبد های آجری گذشته جزو سازه های فضاكار محسوب می شوند، اما منظور در اینجا برخی سازه های خاص هستند كه معمولا دارای اعضای مستقیم با اتصالات صلب یا مفصلی می باشند.

امتیازهای سازه های فضا كار :

    امروزه در سراسر دنیا سازه های فضاكار به سرعت در حال پذیرش و مقبولیت در بین طراحان و مهندسین سازه می باشند،این امر را نمی توان فقط مرهون جذابیت و زیبایی بیشتر این سازه دانست بلكه دلایل متعددی كه در زیر به برخی از آنها اشاره شده در گسترش این سازه موثر بوده:

انواع كاربرد: 

    سیستم های فضاكار برای پوشش سالن های بزرگ اجتماعات،سالن های نمایشگاهی ، ورزشگاه ها و فرودگاهها ، كارخانه های صنعتی ، مساجد و به طور كلی تمام سازه هایی كه به نحوی محدودیت تكیه گاه میانی دارند ، ایده آل بوده و در این موارد از نظر جلوه های ظاهری و مسائل سازه ایی حالت منحصر به فردی را نسبت به سایر سیستم های جایگزین ایجاد می كند.