توضیحات ابزاری

مقیاس کمال گرایی[1] چند بعدی تهران (بشارت،1386) یک آزمون 30 سوالی است که سه بعد کمال گرایی خودمدار[2]، کمال گرایی دیگر مدار[3] و کمال گرایی جامعه مدار[4] را در مقیاس 5 درجه ای لیکرت (از نمره 1 تا 5) می سنجد. حداقل و حداکثر نمره آزمودنی در زیر مقیاس های سه گانه آزمون به ترتیب 10 و 50 خواهد بود. مقیاس هایی که از آنها برای ساخت مقیاس کمال گرایی چند بعدی تهران استفاده شد عبارت بودند از «مقیاس کمال گرایی چند بعدی فراست[5] و همکاران»، «مقیاس کمال گرایی چند بعدی هویت[6] و فلت[7]»، «مقیاس کمال گرایی مثبت و منفی تری – شورت[8] و همکاران» و مواردی از زیر مقیاس های پرسشنامه های دیگر، مخصوصاً پرسشنامه های سنجش اختلال های خوردن. از مجموعه 67 سوال اولیه که برای سنجش ابعاد کمال گرایی مناسب تشخیص داده شدند، ابتدا یک مجموعه 45 سوالی بر حسب ضرایب توافق بیشتر بین نظر سه متخصص در این زمینه، تهیه، و برای اجرای مقدماتی آماده شد. سپس مطابق نتایج ضرایب توافق کندال که بر اساس نظر ده متخصص روانشناس محاسبه شد و نیز نتایج مقدماتی تحلیل عوامل، 30 سوال که ارزش ویژه آنها بیشتر از 1 بود، برای سه عامل کمال گرایی خودمدار، کمال گرایی دیگر مدار و کمال گرایی جامعه مدار انتخاب شدند و روی نمونه پژوهش اجرا شدند.